بررسی همبستگی بین نتایج آزمون کاهش وزن و آزمایش DLEPR در اندازه گیری حساسیت به خوردگی
بررسی هم بستگی بین نتایج آزمون کاهش وزن و آزمایش DLEPR در اندازه گیری حساسیت به خوردگی بین دانه ای فولاد زنگ نزن 316.بزرگترین عیب فولادهای ضد زنگ آستنیتی، خوردگی بین دانه ای در اثر حساس شدن و ایجاد رسوبات کاربیدی در اطراف مرز دانه ها است. این اتفاق در اثر عملیات حرارتی در حین انجماد قطعات شکل دهی میشود. و یا در اثر جوشکاری این نوع فولادهای ضد زنگ رخ می دهد. این در صورتی است که این فولادها در محدوده هایی بین 800-500 درجه سانتی گراد قرار می گیرد. از آنجا که خوردگی بین دانه ای یکی از جدی ترین مشکلات به کارگیری فولادهای ضد زنگ می باشد. دستورالعمل های متعددی جهت اندازه گیری استعداد این فولادها به این نوع نرخ خوردگی وجود دارد. این دستورالعمل ها، به صورت آزمایش های استاندارد تحت عنوان A262 ASTM رسمیت یافتند. و به طور وسیعی جهت بررسی فولادهای ضد زنگ به کار می روند. یکی از محدودیت های این آزمایش ها استفاده از محیط های خاص به جای محیط های واقعی می باشد. یا اینکه ممکن است این فلزات در برابر خوردگی های توأم با تنش، حفره ای و یکنواخت مصون نباشند. اما در بسیاری از مواد ارتباطی منطقی خوبی بین پاسخ آزمایش ها و کارایی فولاد در عمل وجود دارد.