انواع ترک گرم در جوش-فروش فولاد آلیاژی-قیمت مناسب فولاد آلیاژی-فولاد ضد زنگ

جوش پذیری یک فلز نقش مهمی در طراحی جوشکاری یک سازه و عملکرد آن دارد. بنابراین فاکتورهایی هنگام ارزیابی جوش پذیری فلز جوش و فلز پایه در نظرگیری می شود. این فاکتورها عبارتند از: امکان اجرای جوشکاری، پایداری قوس، حساسیت به حفره در فلز جوش، سیالیت فلز جوش. استحکام، خواص خستگی، مقاومت به اکسیداسیون فلز جوش، مقاومت به خوردگی، مقاومت فلز جوش به ترک گرم و غیره (1). در میان این خواص، در جوشکاری آلیاژهای فلزاتی از قبیل آلومینیوم، نیکل و فولادهای زنگ نزن آستنیتی. به مقاومت فلز جوش در برابر ترک گرم توجه بیشتری می شود.

ترک گرم یک ناپیوستگی از نوع شکست و ترکی است که در یک فلز هنگام انجماد یا در دمای بالا اتفاق می افتد. این ترک می تواند در HAZ و یا در فلز جوش باشد (2). که بر اساس محل و دماهای تشکیل آن به ترک انجمادی، ترک ذوبی و ترک افت انعطاف پذیری دسته بندی می شود. دماهای تشکیل ترک گرم شامل محدوده دمای ترک فلز جوش (BTR) و محدوده دمای افت انعطاف پذیر (DTR) (3).

ترک گرم (Hot Crack) یک ناپیوستگی از نوع شکست است. که حین انجماد فلز جوش یا سرد شدن آن در فلز جوش یا در منطقه متأثر از حرارت (HAZ) رخ می دهد.
و بر اساس محل و دماهای تشکیل آن دارای سه نوع ترک انجمادی (Solidification Crack). ترک ذوبی (Liquation Crack) و ترک افت انعطاف پذیر (DDC) است. ترک انجمادی در فلز جوش و ترک ذوبی در منطقه ذوب جزیی (FL). رخ داده و هر دو در محدوده دمای تردی فلز جوش (DTR) اتفاق می افتد. با ساختار FCC در فلز جوش یا در منقطه متأثر از حرارت در محدوده دمای افت انعطاف پذیری (DTR) اتفاق می افتد.
عواملی از قبیل دامنه انجماد، فاز اولیه انجماد، کشش سطحی مذاب در مرز دانه ها. مقدار و توزیع مذاب حین انجماد نهایی، ساختار دانه فلز جوش، تنش های انقباضی و هندسه جوش. بر حساسیت فلز جوش به ترک گرم مؤثر می باشد.