میلگرد

میلگرد ها بر اساس مقدار معینی از مقاومتشان در برابر نیروی کششی طبقه بندی می شوند. که در اصطلاح به آن مقاومت مشخصه میلگرد می گویند. میلگرد هایی که در ایران تولید می شود – و طبق استاندارد روسی- که به سه گروه کلی تقسیم می شود.

و میلگرد نوع : A1

میلگرد نوع :A2

میلگرد نوع : A3

در کارگاه های ساختمانی نیز. از لحاظ رده مکانیکی یا شکل ظاهری. به طور کلی به چهار دسته A1-A2-A3-A4 تقسیم بندی می شوند.

میلگرد A1 (نرم بدون آج): اولین گروه، میلگرد های A1 می باشند. که اسم آئین نامه آنها 240F یا رده مقاومتی 240 هستند. که به میلگردهای A1 یا ساده معروفند. و هیچ گونه شکل آج بر روی آنها وجود ندارد. مقاومت تسلیم و مقاومت کششی آن به ترتیب 2400 و 2600 کیلو گرم بر سانتی متر مربع می باشد.

استفاده از میلگرد بدون آج بعنوان میلگرد حرارتی

متأسفانه بعضی مهندسان با دلایل گوناگون سعی می کنند. از این نوع میلگردها به عنوان میلگردهای حرارتی در سقف ها بهر ببرند.

آنها از این توجیه استفاده می کنند که میلگردهای حرارتی نقش سازه ای ندارند. و لذا استفاده از آنها به عنوان میلگرد حرارتی هیچ مانعی ندارد.

اما باید توجه نمود که در بند یاد آوری آیین نامه. کاملاً موارد استفاده از این نوع میلگرد مشخص است.

ورق آلیاژی

لذا استفاده از آنها به عنوان میلگرد حرارتی نوعی اشتباه طراحی و اجرای متداول می باشد.

میلگرد A2 (نیمه سخت با آج ساده): رده بعدی میلگردهای A2 هستند. که به شکل آجدار بوده و از لحاظ طبقه بندی در رده S340 دسته بندی می شوند. در واقع این میلگرد یک محور در امتداد طولی بوده. و یک سری دورپیچ به صورت مارپیچ نسبت به این محور طولی قرار گرفته اند. این محصولات از لحاط مقاومتی نسبت به میلگردهای A1 مقاوم تر می باشد. مقاومت تسلیم این میلگردها نیز 2400 و مقاومت کششی آنها 5000 کیلوگرم بر سانتی متر مربع می باشد. میلگرد A3 (سخت با آج پیچیده): دسته سوم، میلگردهای آجدار با شکل آج مارپیچ می باشند. شکل آج ها در این میلگرد نسبت به محور طولی به صورت جناقی (هشتی شکل) می باشند. و از لحاظ مقاومت نیز نسبت به میلگردهای A1 – A2 مقاومت بالاتری دارند.

فیبر پلیمری

تعریف میلگرد آهن دار آجدار آرماتور فولادی یا فیبر پلیمری تقویت شده است. که در بتن برای جبران مقاومت کششی پایین آن (بتن) مورد استفاده قرار می گیرد. فولاد یا فیبر پلیمری که به این منظور در سازه های بتن آرمه به کار می رود. به شکل سیم یا میلگرد می باشد. در موارد خاصی از فولاد ساختمانی نظیر نیمرخ های I شکل. ناودانی یا قوطی نیز برای مسلح کردن بتن استفاده می شود. آج در میلگرد به منظور درگیر کردن فولاد در بتن است. بدین منظور آج در میلگرد به صورت مارپیچ و با عمق استاندارد ایجاد می شود. تا بتواند سطح درگیری میلگرد و بتن بالا رود.

فولاد ضریب انبساط حرارتی تقریباً یکسانی با بتن مدرن دارد. اگر چنین نبود، در اثر تنش های طولی و شعاعی اضافی در دماهای متفاوت از دمای محیط،. مشکلاتی ایجاد می شود. اگرچه میلگرد دارای دنده هایی است که آن را به صورت مکانیکی به بتن متصل می کند. اما در اثر تنش های زیاد ممکن است از آن خارج شود. که غالباً با فروپاشی در مقیاس بزرگ همراه است. برای جلوگیری از چنین خرابی، میلگرد یا عمیقاً در اعضای سازه مجاور قرار می گیرد. (قطر 40 تا 60 برابر) یا انتهای آن خم شده و قلاب شده است. تا آن را در اطراف بتن و میلگرد دیگر قفل کند. این روش اول باعث افزایش اصطکاک میله در محل می شود. در حالی که روش دوم از مقاومت فشاری بالا بتن استفاده می کند.

فولاد گرمادیده بدون پرداخت سطحی

میل گرد معمولی از جنس فولاد گرمادیده بدون پرداخت سطحی تولید می شود و این خود باعث زنگ زدگی میشود. به طور معمول، پوشش بتنی قادر است تا مقادیر PH بالاتر از 12، میلگرد را از واکنش خوردگی محافظت کند. پوشش بتنونی بسیار کم می تواند این محافظ را از طریق کربناسیون از سطح و نفوذ نمک به سطح به خطر بیندازد. پوشش بتنی بیش از حد می تواند باعث ایجاد ترک های بزرگتر شود. که باعث مقاومت موضعی گردد. از آنجا که زنگ زدگی حجم بیشتری نسبت به فولادی که از آن متشکل است. به خود می گیرد، باعث فشار شدید داخلی به بتن می شود.

و منجر به ترک خوردگی، پاشیدگی و در نهایت خرابی ساختاری می شود. این پدیده به عنوان جک اکسید شناخته می شود. این یک مشکل خاص است. که بتن در معرض آب نمک است. همانطور که در پل هایی که در کاربردهای دریایی اعمال می شود. و یا پاشیدن نمک در جاده های زمستانی رخ می دهد. حتی میله های آسیب دارند عملکرد بهتری نسبت به آرماتورهای بدون پوشش نمایان هستند. اگرچه مسائلی در مورد جداسازی پوشش اپوکسی از میله ها و خوردگی در زیر فیلم ابوکسی گزارش شده است. این میله ها در بیش از 70000 عرشه پل در ایالات متحده آمریکا استفاده می شود.

میلگرد پلاستیکی

میل گرد پلاستیکی تقویت می شود با فیبر نیز در محیط هایی با خوردگی بالا بکار می رود. در اشکال مختلف مانند مارپیچ هایب برای تقویت ستون های استوانه ای، تیرهای معمولی و مشبک موجود است. بیشتر میلگردهای تجاری در دسترس از الیافی که یک جهت دارند تنظیم می گردند در رزین پلیمر ترموست تولید می گردند. و اغلب به آن فیبرهای پلیمری مورد تقویت (FRP) معروف است.

برخی از ساخت و سازهای ویژه مانند تأسیسات تحقیقاتی و تولیدی با وسایل الکترونیکی بسیار حساس ممکن است. نیاز به استفاده از تقویت کننده ای داشته باشد که برای برق غیر رسانا باشد. و اتاقهای تجهیزات تصویربرداری پزشکی ممکن است برای جلوگیری از تداخل، به خواص غیر مغناطیسی نیاز داشته باشند. میلگرد FRP، دارای انواع فیبرهای شیشه ای دارای رسانایی الکتریکی کم و غیر مغناطیسی هست. که، معمولاً برای چنین نیازهایی استفاده می شود. میلگرد از جنس فولاد ضد زنگ با نفوذ پذیری مغناطیسی کم در دسترس است. و گاهی اوقاب برای جلوگیری از مشکلات تداخل مغناطیسی استفاده می شود.

فولاد تقویت شده

فولادی که مورد تقویت است. همچنین می تواند در اثر ضربه هایی مانند زلزله جابجا شود و منجر به خرابی ساختاری شود. نمونه بارز آن فروپاشی خیابان Cypress Viaduct در اوکلند، کالیفرنیا در نتیجه زلزله سال 1989 لوما پریتا است. که باعث مرگ 24 نفر شد. زمین لرزه باعث آن شد که میلگردها از هم و از بتن جدا و باعث کمانش میلگرد می شود. طرح های به روز شده ساختمان، از جمله میلگرد های پیرامونی بیشتر. می توانند از این نوع از خرابی هاه جلوگیری کنند.