قیمت فولاد آلیاژی

فولاد آلیاژی Alloy steel فولادی است که در ترکیب آن علاوه بر آهن و کربن. از یک یا چند عنصر دیگر مانند منگنز، نیکل، کروم، مولیبدن، وانادیم، سیلیسیوم و بور نیز بکارگیری می‌شود.

از دیگر عناصری که کمتر استفاده می‌شود. می‌توان به آلومینیوم، کبالت، مس، سریم، نیوبیوم، تیتانیوم، تنگستن، قلع، روی، سرب و زیرکونیوم اشاره کرد.

یکی از پرکاربردترین فلزات در سطح جهان فولاد است که به دلیل استحکام بالا، قیمت مناسب. و سازگاری با عناصر مختلف کاربرد گسترده‌ای در صنایع مختلف هواپیماسازی، خودروسازی، نفت و پتروشیمی و… دارد. فولاد می‌تواند عناصر مختلف در طبیعت را جذب و ویژگی‌های منحصر به فرد جدیدی را حاصل آورد که به آنها فولادهای آلیاژی می‌گویند.

این نوع فولاد نسبت به فولادی که فقط از کربن تولید می‌شود؛ معمولاً در برابر نیروهای مکانیکی و حرارتی مقاومت بیشتری از خود نشان می‌دهد.

قیمت فولاد آلیاژی

مزایای فولادی آلیاژی

• افزایش سختی
• افزایش چقرمگی
• مقاومت به سایش و خوردگی

معایب

• قابلیت جوشکاری کمتر
• قابلیت تراش کمتر

کاربردها

1- ساخت سازه‌های بزرگ:

از فولادهای آلیاژی به دلیل استحکام بالا در ساخت سازه‌های بزرگ مانند فرودگاه، پل، استادیوم و… استفاده می‌شود.

2- تولید لوله‌های فولاد آلیاژی:

از این نوع لوله‌ها به دلیل شکل‌پذیری بالا، نصب راحت بدون نیاز به عملیات حرارتی و ماندگاری زیاد در صنعت ساختمان استفاده می‌شود. لوله‌های درز جوش قطر بزرگ، لوله بدون درز و لوله‌های FEW یا جوش الکتروفیوژن. جزو این لوله‌ها هستند که مقاومت بالایی در مقابل دما و فشار بسیار زیاد و خوردگی دارند.

3- تولید محصولات نواری و کلافی:

از نوارها به شکل نورد گرم و سرد و کلاف‌ها به شکل گالوانیزه گرم برای تولید محصولات ساختمانی. مانند چهارچوب‌های فولادی، تیر سردر، پرلین دیوار و سقف و… استفاده می‌شود.

قیمت فولاد آلیاژی

4- محصولات طویل:

از دیگر کاربردهای فولادهایِ آلیاژی می‌توان به ساخت محصولات بلندی مانند شاه‌تیر، میله، ریل، لوله و کابل آلیاژی و مقاطع سازه‌ای اشاره نمود.

5- ساخت ورق و نوارهای مسطح:

ورق‌های فولادی در گرید و اندازه‌های مختلف تولید و در ساختمان‌سازی استفاده می‌شود و با جوشکاری به مقاطع مختلف وصل می‌شوند.

انواع فولادهای آلیاژی براساس درصد عناصر

در حالت کلی این نوع فولادها به دو رده‌ی زیر تقسیم می‌شوند:

فولاد با آلیاژ کم: این نوع فولاد دارای کمتر از 8 درصد عناصر آلیاژی است.

فولاد با آلیاژ زیاد: بیش از 8 درصد عناصر آلیاژی در آنها وجود دارد. و فولادهای ضد زنگ در همین دسته قرار دارند.

انواع فولادهای آلیاژی براساس نوع عناصر

1- فولاد آلیاژی منگنزدار:

اضافه کردن منگنز به فولاد باعث افزایش شکل‌پذیری فولاد می‌شود. از فولادهای منگنزدار می‌توان به فولاد ابزار O2 و فولادهای A4,A10 اشاره نمود. همچنین فولاد ضدزنگ یا فولاد 201 دارای مقادیر زیادی منگنز است.

2-فولاد آلیاژی نیکل‌دار:

اضافه کردن نیکل تا حدود 35 درصد به فولاد باعث افزایش نیروی کششی و سختی فولاد. مقاومت فولاد در برابر زنگ‌زدگی و خوردگی و شکل‌پذیری مناسب آن می‌شود. فولادهای 23XX,25XX در رده‌ی فولادهای نیکل‌دار قرار دارند. همچنین تمام فولادهای ضدزنگ آستنیتی جزو فولادهایِ آلیاژی نیکل‌دار هستند.

3-فولاد کروم‌دار:

اضافه کردن کروم به فولاد باعث ایجاد خاصیت ضد زنگ‌زدگی در فولاد می‌شود. به طوری که هر چقدر درصد کروم بیشتر باشد این خاصیت ضدخوردگی و ضد زنگ در فولاد آلیاژی افزایش می‌یابد.

روش مقاومت فولادِ آلیاژی کروم‌دار به خوردگی به اینصورت است که وقتی این آلیاژ در مجاورت اکسیژن قرار بگیرد. عنصر کروم اولین ماده‌ای است که اکسید می‌شود. و این اکسید شدن منجر به تولید لایه‌ای می‌شود که بقیه قسمت‌های آلیاژ را از خوردگی محافظت می‌کند.

از نمونه‌های فولادِ آلیاژی کروم‌دار می‌توان به فولاد ابزار مدل D2 و فولاد ضد زنگ 303 و 316 اشاره کرد.

4-فولاد آلیاژی وانادیوم‌دار:

اضافه کردن وانادیوم به فولاد باعث می‌شود فولاد بافتی ریزدانه و ظریفی داشته باشد و قابلیت شکل‌پذیری آن افزایش یابد. همچنین در فولادهای آلیاژی که میزان وانادیوم آنها 0.2 تا 0.15 درصد است. کاربیدهای این عنصر علاوه بر کنترل اندازه دانه‌ها بر استحکام و سختی فولاد می‌افزاید.

از این نوع فولاد برای ساخت میل‌لنگ، قطعات لوکوموتیو و… استفاده می‌شود. از نمونه‌های فولاد آلیاژی وانادیوم‌دار می‌توان به فولاد Vg10 و M390 اشاره نمود که برای ساخت تیغه کاربرد دارند. همچنین فولادهای آلیاژی 01,A3,A9 دارای مقادیر قابل توجهی عنصر وانادیوم در خود هستند.

5- فولاد آلیاژی کبالت‌دار:

افزودن کبالت به فولاد باعث می‌شود که ذرات آستنیت در آن شکل نگیرند. و در نتیجه سختی فولاد حتی در دماهای بسیار بالا و بحرانی تغییر نکند. همچنین برای افزایش سختی و استحکام فولاد کبالت‌دار مقداری تنگستن هم به آن اضافه می‌کنند.

قیمت فولاد آلیاژی

از فولادِ آلیاژی کبالت‌دار برای ساخت ابزار تندبر HSS استفاده می‌کنند.

6- فولاد آلیاژی تنگستن‌دار:

اضافه کردن تنگستن به فولاد باعث افزایش سختی و برندگی زیاد فولاد می‌شود. از این نوع فولاد آلیاژی برای ساخت انواع تیغه و مته، ابزار برنده، قلم تراش و… استفاده می‌شود. همچنین به دلیل اینکه تنگستن باعث ثبات ترکیب شیمیایی فولاد پرکربن می‌شود، از آن برای ساخت آهنربا استفاده می‌شود. آهنرباهایی که با فولادِ آلیاژی تنگستن‌دار تولید می‌شوند هیچ وقت خاصیت آهنربایی خود را از دست نمی‌دهند.

7- فولاد آلیاژی مولیبدن‌دار:

افزودن مولیبدن به فولاد باعث افزایش مقاومت به خوردگی، افزایش نیروی کششی و چقرمگی فولاد تا چندین برابر می‌شود. از این نوع فولاد برای ساخت ابزارهای مربوط به ماشین آلات استفاده می‌شود. از مهمترین نمونه فولاد آلیاژی مولیبدن‌دار می‌توان به فولاد ابزار نوع A اشاره نمود.

تفاوت فولاد آلیاژی با فولاد غیر آلیاژی (ساده)

• فولادِ آلیاژی مقدار کربن بسیار کم است در حالی که در فولاد غیر آلیاژی مقدار کربن حداقل 20 درصد است.
• فولادِ آلیاژی کاربرد گسترده‌تری در صنایع مختلف دارد در حالی که فولاد غیر آلیاژی فقط در ساختمان‌سازی استفاده می‌شود.

• فولاد آلیاژی تنوع بسیار بالایی دارد و می‌توان با ترکیبات جدید فولادهای آلیاژی جدید ساخت. اما در فولادهای غیر آلیاژی تنها با کم و یا زیاد کردن کربن می‌توان فولاد تولید نمود.
• فولادِ آلیاژی از وارد کردن عناصر جدید به ترکیب فولاد در زمان ذوب ایجاد می‌شود. اما فولاد غیر آلیاژی تنها با ترکیب کربن و آهن ایجاد می‌شود.
• فولادِ آلیاژی خاصیت مقاومت به خوردگی دارد. اما فولاد غیر آلیاژی به راحتی با اکسیژن ترکیب می‌شود و ایجاد اکسید آهن می‌کند.
• نوع پیشرفته‌تر فولاد آلیاژی، فولاد سوپرآلیاژ است. فولادهای سوپرآلیاژی در برابر بیش از یک سوم حرارت نقطه ذوب خود مقاوم هستند. از این نوع سوپرآلیاژها برای ساخت توربین‌های حرارتی استفاده می‌شود. در حالی که در فولاد غیر آلیاژی تولید سوپرآلیاژ وجود ندارد.