فولاد 2343-میلگرد 2343-تسمه 2343-فولاد ابزار گرمکار 2343-فولاد قالب سازی
فولاد 2343
فولاد 2343 یکی از فولادهای ابزار گرمکار است که به دلیل چقرمگی بالا و مقاومت خوب در برابر شوکهای حرارتی. در صنایع مختلف مورد استفاده قرار میگیرد.
این فولاد معمولاً شامل عناصر کربن، منگنز، سیلسیم، کروم و وانادیوم است که به آن خواص مکانیکی و حرارتی مطلوبی میبخشند.
فولاد 2343 با نامهای دیگری نیز شناخته میشود، از جمله:
- H11
- X38CrMoV5
- SKD6
- W300
- BH11.
این فولاد در استانداردهای مختلف نامهای متفاوتی دارد، اما همگی به یک نوع فولاد ابزار گرمکار با مقاومت بالا. در برابر حرارت و چقرمگی عالی اشاره دارند.
خواص فیزیکی و شیمیایی فولاد 2343
- چقرمگی بالا: مقاومت عالی در برابر ترکخوردگی و شکست تحت فشارهای مکانیکی.
- مقاومت حرارتی: توانایی تحمل دماهای بالا بدون افت کیفیت.
- سختیپذیری مناسب: قابلیت سخت شدن از طریق عملیات حرارتی.
- مقاومت سایشی خوب: مناسب برای کاربردهایی که نیاز به دوام بالا دارند.
- ترکیب شیمیایی:
- کربن: 0.33-0.41٪
- وانادیوم: 0.30-0.50٪
- کروم: 4.80-5.50٪
- مولیبدن: 1.10-1.50٪.
فولادها بر اساس ترکیب شیمیایی به دستههای مختلفی تقسیم میشوند، از جمله فولادهای کربنی، فولادهای آلیاژی، فولادهای ضد زنگ و فولادهای ابزار. هر یک از این دستهها دارای ترکیبات متفاوتی هستند که بر خواص مکانیکی و کاربردهای آنها تأثیر میگذارد.
مقایسه ترکیب شیمیایی فولادهای مختلف
| نوع فولاد | کربن (%) | کروم (%) | مولیبدن (%) | نیکل (%) | وانادیوم (%) | سایر عناصر |
| 2343 (H11) | 0.33-0.41 | 4.80-5.50 | 1.10-1.50 | – | 0.30-0.50 | سیلسیم، منگنز |
| 2344 (H13) | 0.35-0.45 | 4.75-5.50 | 1.10-1.75 | – | 0.80-1.20 | سیلسیم، منگنز |
| MO40 | 0.38-0.45 | 0.90-1.20 | 0.15-0.30 | – | – | فسفر، گوگرد |
| فولاد ضد زنگ 304 | 0.08 | 18-20 | – | 8-10 | – | منگنز، سیلسیم |
| فولاد ضد زنگ 316 | 0.08 | 16-18 | 2-3 | 10-14 | – | منگنز، سیلسیم |
- فولادهای ابزار گرمکار مانند 2343 و 2344 دارای کروم و مولیبدن بالا هستند که مقاومت حرارتی و سختیپذیری را افزایش میدهد.
- MO40 بیشتر برای قطعات مکانیکی استفاده میشود و دارای کروم و مولیبدن کمتر است.
- فولادهای ضد زنگ مانند 304 و 316 دارای نیکل و کروم بالا هستند که مقاومت به خوردگی را افزایش میدهد.
کاربردهای فولاد 2343
- ساخت قالبهای دایکاست و ابزارهای مکانیکی.
- تجهیزات صنعتی که نیاز به تحمل دماهای بالا دارند.
- ساخت قطعات بدنه هواپیما.
- پانچکنندهها و منگنهها.
این فولاد به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد خود، در صنایع هوافضا، خودروسازی، قالبسازی و ریختهگری کاربرد گستردهای دارد.
فولاد 2343 که با نام H11 نیز شناخته میشود، یک فولاد ابزار گرمکار است که طی فرآیندهای خاصی تولید میشود. این فرآیند شامل مراحل زیر است:
مراحل تولید فولاد 2343
- ذوب مواد اولیه:
- ترکیبات اصلی شامل آهن، کربن، کروم، مولیبدن و وانادیوم هستند.
- این مواد در کورههای قوس الکتریکی یا کورههای القایی ذوب میشوند.
- تنظیم ترکیب شیمیایی:
- پس از ذوب، عناصر آلیاژی مانند کروم، مولیبدن و وانادیوم اضافه میشوند تا خواص مکانیکی مطلوب حاصل شود.
- ناخالصیهایی مانند فسفر و گوگرد حذف میشوند.
- ریختهگری و شکلدهی اولیه:
- فولاد مذاب در قالبهای مخصوص ریختهگری شده و به شکل شمش، ورق یا میلگرد درمیآید.
- عملیات حرارتی:
- برای افزایش سختی و مقاومت حرارتی، فولاد تحت عملیات حرارتی مانند آنیلینگ و کوئنچینگ قرار میگیرد.
- این مرحله باعث افزایش چقرمگی و مقاومت در برابر ترکخوردگی میشود.
- پرداخت نهایی و کنترل کیفیت:
- فولاد تولید شده تحت آزمونهای مکانیکی و شیمیایی قرار میگیرد تا استانداردهای لازم را داشته باشد.
- سپس به صورت ورق، میلگرد، تسمه یا قطعات صنعتی آماده عرضه میشود.
این فرآیند باعث میشود فولاد 2343 دارای مقاومت بالا در برابر حرارت، چقرمگی عالی و سختیپذیری مناسب باشد. که آن را برای کاربردهای صنعتی مانند ساخت قالبهای دایکاست، ابزارهای اکستروژن و قطعات هوافضا ایدهآل میکند.
فولاد 2343 که با نام H11 نیز شناخته میشود، یکی از فولادهای ابزار گرمکار است که در برابر حرارت و شوکهای حرارتی مقاومت بالایی دارد. این فولاد در مقایسه با سایر فولادهای ابزار گرمکار، مانند 2344 (H13) و MO40، تفاوتهایی در ترکیب شیمیایی، خواص مکانیکی و کاربردها دارد.
مقایسه فولاد 2343 با فولاد 2344 (H13)
- چقرمگی و مقاومت حرارتی: فولاد 2343 چقرمگی بالاتری دارد و در برابر شوکهای حرارتی مقاومتر است. در حالی که 2344 سختی و مقاومت سایشی بیشتری دارد.
- ترکیب شیمیایی:
- 2343: دارای کروم (4.75-5.50٪)، مولیبدن (1.10-1.60٪) و وانادیوم (0.20-0.50٪) است.
- 2344: دارای کروم (4.75-5.50٪)، مولیبدن (1.10-1.75٪) و وانادیوم (0.80-1.20٪) است، که باعث افزایش سختی و مقاومت سایشی آن میشود.
- کاربردها: 2343 برای قالبهای فورج گرم و ابزارهای برش مناسبتر است. در حالی که 2344 در قالبهای ریختهگری تحت فشار و اکستروژن فلزات کاربرد بیشتری دارد.
مقایسه فولاد 2343 با MO40
- مقاومت حرارتی و سایش: 2343 به دلیل داشتن کروم و مولیبدن بیشتر. مقاومت بالاتری در برابر حرارت و سایش دارد، در حالی که MO40 بیشتر برای قطعات تحت تنش مکانیکی بالا. مانند میللنگها و چرخدندهها استفاده میشود.
- ترکیب شیمیایی:
- 2343: کروم (4.80-5.50٪)، مولیبدن (1.10-1.50٪)، وانادیوم (0.30-0.50٪).
- MO40: کروم (0.90-1.20٪)، مولیبدن (0.15-0.30٪)، که باعث افزایش چقرمگی و استحکام آن میشود.
- کاربردها: 2343 برای قالبهای ریختهگری و ابزارهای اکستروژن مناسبتر است، در حالی که MO40 در صنایع خودروسازی و ساخت قطعات مکانیکی کاربرد دارد.
انتخاب بین این فولادها بستگی به شرایط کاری، نیازهای مکانیکی و بودجه دارد.
چقرمگی فولاد 2343 با استفاده از آزمونهای مکانیکی استاندارد اندازهگیری میشود. برخی از ابزارها و روشهای رایج برای تعیین چقرمگی فولاد عبارتند از:
ابزارها و روشهای اندازهگیری چقرمگی فولاد
- آزمون ضربه شارپی (Charpy Impact Test):
- یکی از رایجترین روشها برای اندازهگیری چقرمگی فولاد است.
- در این آزمون، نمونه فولاد با یک آونگ ضربهای تحت نیروی ناگهانی قرار میگیرد و میزان انرژی جذبشده قبل از شکست اندازهگیری میشود.
- آزمون شکست (Fracture Toughness Test – K_IC):
- این آزمون برای تعیین مقاومت فولاد در برابر گسترش ترک استفاده میشود.
- معمولاً در صنایع هوافضا، نیروگاهها و قطعات تحت فشار بالا کاربرد دارد.
- آزمون کشش (Tensile Test):
- این روش میزان داکتیل بودن فولاد را بررسی میکند که یکی از عوامل مؤثر بر چقرمگی است.
- فولاد تحت نیروی کششی قرار میگیرد تا میزان تغییر شکل قبل از شکست مشخص شود.
- آزمون سختی (Hardness Test – Brinell, Rockwell, Vickers):
- سختی فولاد میتواند تأثیر مستقیمی بر چقرمگی آن داشته باشد.
- روشهای برینل، راکول و ویکرز برای اندازهگیری سختی فولاد به کار میروند.
چقرمگی فولاد 2343 به دلیل ترکیب شیمیایی خاص خود، مقاومت بالایی در برابر ضربه و شکست دارد. و در ساخت قالبهای دایکاست، ابزارهای اکستروژن و قطعات صنعتی مورد استفاده قرار میگیرد.

